Informació bàsica

Llengua
Norrè
Rima
aliteración y rima interna silábica
Estuctura mètrica
dróttkvætt, háttlausa
Comentaris

El rey Ragnarr le regala a Kráka-Áslaug una camisa que había pertenecido a Þóra, su primera mujer. Kráka-Áslaug rechaza el presente ya que considera que no es merecedora de esa prenda mientras siga viviendo en la granja bajo el nombre de Kráka.

Edicions en línia

Manuscrits

Foli(s)
58r

Text

Þori ek eigi þann þiggja,
er Þóra hjörtr átti,
serk við silfr um merktan;
sama ælig mér klæði.
Því em ek Kráka kölluð,
í kolsvörtum váðum
at ek hefi grjót um gengit
ok geitr með sjá reknar.

 

    No me atrevo a aceptar esta camisa con bordaduras de plata, que Þóra la Cierva poseyó, ropa sin valor es la adecuada para mí. Me llamo Kráka porque he caminado por las piedras con ropa negra como el carbón, conduciendo cabras a lo largo del mar.

     

    (Traducción de Inés García López)

    I dare not accept that shift, decked out with silver, which Þóra hjǫrtr (‘Hart’) possessed; wretched garments are suitable for me. I am called Kráka (‘Crow’) because I have walked on stones in coal-black clothes and driven goats by the sea.
     

    (Skaldic Project)

    Música conservada

    Música conservada
    No