Text
Chus mi tarda, mhas donas, meu amigo
que el migo posera,
e crece m’ end’ ũa coita tan fera
que non ei o cor migo,
e jurei ja que, atá que o visse,
que nunca ren dormisse
Quand’ el ouv’ a fazer a romaria,
pos m’ un dia talhado
que veesse, e non ven, mal pecado;
oje se compr’ o dia,
e jurei ja que, atá que o visse,
que nunca ren dormisse
Aquel dia que foi de mi partido
el mi jurou chorando
que verria, e pos mi praz’ e quando;
ja o praz’ é saido,
e jurei ja que, atá que o visse,
que nunca ren dormisse