Texto
Pero vos ides, amigo,
sen o meu grad’ alhur viver,
non vos ides, ond’ ei prazer,
por non falardes comigo,
ca daqui o poss’ eu guisar,
mais por mi fazerdes pesar
E, pero vos ides daquen,
non vos ides, do que mi praz,
por non fazer eu quanto faz
molher por om’ a que quer ben,
ca daqui o poss’ eu guisar,
mais por mi fazerdes pesar
Ir vos podedes, mais ben sei
ca non diredes con razon
que non faç’ eu de coraçon
por vós quanto de fazer ei,
ca daqui o poss’ eu guisar,
mais por mi fazerdes pesar
E, pero vos ir queredes,
non diredes, per bõa fe,
con dereito, que per min é,
ca faç’ eu quanto dizedes,
ca daqui o poss’ eu guisar,
mais por mi fazerdes pesar