Mha madre, venho vos rogar

como roga filh’ a senhor:

o que morre por mi d’ amor,

leixade m’ ir con el falar;

quanta coita el sigo ten 

sei que toda lhi por mi ven

E sodes desmesurada

que vos non queredes doer

do meu amigo, que morrer

vejo, e and’ eu coitada;

quanta coita el sigo ten

sei que toda lhi por mi ven

Vee-lo ei eu, per bõa fe,

e direi lhi tan gran prazer

per que m’ el dev’ a gradecer, 

poilo seu mal cedo meu é;

quanta coita el sigo ten

sei que toda lhi por mi ven

Oje se part’ o coraçon