Texto
Recepta de xarob
I
De Pala a Torosela
anan un jorn cavalcan,
d'una danceta novela
que volia far pessan,
e can lo sonet notava,
trobey dona bon'e bela
que pres un cantar plorava
e rompia sa guonela.
Eu can la vi
demandey li
son nom e que avia.
E il dis mi:
«En Cerveri,
eu ay nom Cortezia.»
II
«Dona», fi·m eu,
«digatz, per Deu,
que saber o volria,
per que ploratz
vos c'alegratz
tot home que trist sia?»
«Amics, car say
c'una sors c'ay
ha tan gran malaltia
que mortz l'es prop;
ez eu no trob
metge que bos li'n sia.
E si ma sors moria,
ors ne argens no·m valria
qu'eu no moris,
neus vos, sos fis,
morriatz s'el moria.
III
«Dona, trop m'esglaya
l'esglays pel dapnatge
vostre, e m'esmaya
dins en mon coratye,
si pel mal que·l traya
muyr, be m'er salvatge;
mas cal que nom aia
vostra sors, s'estatge
digatz e usatge.»
IV
«Tals es d'amic
ma sors, ço·us dic,
c'om ses leys no val gayre;
man croy mendic
son per leys ric
e franc e de bon ayre.
Ço es Amors
qui fa secors
a cel qu'es fis amayre;
mas feynedor
galiador
c'amon ab [lo] cor vayre
li fan trop gran mal trayre.»
V
«Dona. calatz, Deus ajuda,
c'Amors no pot ges morir.»
«Amic, tant es vil tenguda
que [de] dol se vol ausir.»
VI
«Domna, si Deus
m'ajut, doncs eu·s
mostraray tal metgia
que far poretz,
on la gariretz
tost leu [e] ses fadia.
Un exerop
faretz qui trop
er de gran carestia;
e metretz y
del pretz c’a fi
vezcomtes'on que sia.
de Cardona jolia.
VII
Puys si Deu [v]os adreça
cercatz la vezcomtesa
de Bas, car es cortesa
dara·us de sa franqueza.
E atresi
tenetz cami
de lay, a sa vezina
Rocaberti;
e fara·us y
secors a la metzina,
car trop n'a bon'ayzina.
VIII
Apres tenetz carreyra
a cela de Cabreyra,
qu'es gay'e plazenteyra
e de valor enteyra;
e dara·us tan
del bel semblan
que sab far ses folia,
que tot esmay
e tot esglay
e piyors mals guerria.
IX
Puys per lor pay
vinetz de çay
que ha gran manentia
d'enseynamen
ab fait valen
qu'esters pro no·us tenria.
X
E si Na Guyllamona,
lay a Palau, vos dona
un pauc de cuyndia,
valra'n mays la metgia;
e a Crexel
iretz al bel
cors gay de Na Blanqueta,
si·l ven de grat
de sa beutat
sol un pauc vos y meta.»
Al ser un descort la rima y estructura métrica varian en cada cobla. Incluso podría proponerse otra división en coblas, como hace Frank.