Na Maria de Mons es plasentera,
Francha et humil e d’avinen senblansa,
E fa honor et acuoill volontera
Los bos e lor mostra bell’ acoindansa,
E sos cors es joves e bels e bos,
E·ill dich e·ill faich e·ill senblan amoros:
Per que li voill de ben dir far honransa.

(...)

Na Maria, vejatz ab quals rasos
Ni ab qual sen se fai amar als bos
Na Donela ni·s fai creisser s’onranza.